Domenico Pisana

Domenico Pisana (İtalya)

İtalyan şair, yazar, edebiyat eleştirmeni, teozof (D. 1958/Modica)

İlahiyat mezunudur. Hyblaean bölgesinde, on yıldır kültürel, poetik ve edebiyat ortamı sağlayan, Literary Café Quasimodo’nun başkanıdır. 1985’ten beri gazetecilik yapıyor, online gazete www.radiortm.it yönetiyor. 8 şiir, 6 edebiyat eleştiri, 11 teoloji-etik kitabı var. Kitapları pek çok dile çevrildi. Ulusal ve uluslararası bir çok önemli ödülün sahibidir.

Şiir Kitapları:

In the dreamy home of the Muse-İlhamın rüya gibi evinde (1985)

And the time will come-Ve zaman gelecek (1988)

Beyond the silence of the Word-Kelime’nin sessizliğinin ötesinde (1990)

Looking at Lembi di cielo-Cennetin kanatlarına bakmak (1993)

Terre di Rinascita-Yeniden doğum diyarı (1997)

Canto dal Mediterraneo-Akdeniz kantosu (2008)

Between shipwreck and hope-Gemi enkazı ve umut arasında (2014)

Listen to the twelve lands-On iki diyarı dinle (2016)

 

8 MART KADINLAR GÜNÜ’NE

 

Kayboldum; kadınların soluğu

sönüyor ve bu rutubetli uzaklık

rahatlatıyor beni…

 Bu atan kalbi tanımıyorum:

güzel ve ateşli bir gezegen olmalı, titreyen,

ufalanarak içime yerleşen. Şiddetin zamanı,

sözcüklerle kırılabilir, ölümün şarkısı

artık söylemeyecektir; ses gittikçe yitecektir,

ırzına geçilmiş asonanslarda:

ipek eller birbirine ucu ucuna

dokunur yüreğinde dirilmenin…

Ne bir gün ne bir gece

kelimeler asılı kalmış gökyüzünde,

ne de eski mücadelelerin beklenmedik sonuçları;

sadece bir bakıştan diğerine esen rüzgâr

boyun eğer zerrelerin gizemine

ve yumuşatır ruhu umudun büyüsüyle…

Budar gerçeğin sözleri kurumuş dalları:

arınmak için trajedilerden kadınlar

dans ederler meydanda oradan oraya,

masum bir rüzgâr gibi sürüklerler ayı,

sadece var olmak için yırtarlar

delice hasretin örtülerini,

yeis sislere karışır…

Çağlar bitap düşürdü bizleri,

yerlerde sürükledi buruşuk ritüellerimizi;

belki azmimizdendir, belki de geriye kalan

güzellikten; bu gün, ışık ve gölge oyunlarından

yapılmış bir masalın günüdür…

İngilizceden Çeviren: Hilal Karahan

 

ŞİDDETE KARŞI KARTALIN KANATLARINDA

 

Kartal kanatlarında

Kaldır beni yukarı

Çalınan hümanizmi geri getireyim

Öfke küpü yüzlerin kalplerine

Dikensiz güller bağışlayayım

Işıkla dolu ellerimle umudun ağlarını öreyim

Ve düşsel bir gülümseme kondurayım bakışlara

Yalnızlığın denizinde ıssız adaların üzerinde uçur beni

Sarsılmaz ve renkli köprüler kurayım

Gezeyim şekilsiz güzelliğin denizinde

Yarına selam gönderen barış elçilerini kucaklayayım

Yeryüzü tahtlarıyla güçlü der birisi

Hükümranlıklarıyla, kelimelerinin kudretiyle

Hakikati yaran; göklerin sesinin sefaleti

Ve taş kesilmiş ruhların kaderini

Değiştirecek kadar yüksek olmadığını

Söyler bir başkası

Bana göre güneş kayıtsızlık korkuluğunu tutuşturan

Aşk ateşinden doğar

Adalet kupalarından dökülür barış

Ayaklanan halkların birliğini kuran

Düşmanın insanlığı çalmasına göz yummasın hiç kimse

Gün doğumunun parıltısı farklı kılar viraneyi zaferden

Aklını kaybetmeyen bilgelik cesarete kök salan güven

Takip ederken Sonsuzluk bağışlar

Faniliğimizin ayak izlerini

 

İngilizceden Çeviren: Volkan Hacıoğlu